Аутистичното предизвикувачко однесување претставува одговор на ситуации кои се премногу оптеретувачки за лица со аутизам, каде лицето привремено ја губи контролата над ситуацијата. Пркосот е различен за секое аутистично дете.

Што може да се случи за време на предизвикувачкото однесување?

• Плачење, викање и врескање
• Бегање од одредени ситуации
• Легнување на под
• Може да се самоповредува или да повредува некој друг, на пример: удирање на главата од подот, или гризење најчесто на мајката
• Може поинтензивно да се мрда, како на пр. лулање
• Не сакаат да комуницираат
• Им се чини дека светот им се забрзува или забавува
• Чувствуваат дека сетилата им се засилени 

Што може да доведе до предизвикувачко однесување?

• Чувството на заробеност
• Добивање на премногу инструкции истовремено
• Промена на рутината
• Кога од нив премногу се бара
• Толпа на луѓе (гужва)
• Нова средина
• Преголема сензорна стимулација или намалена стимулација
• Потешкотија во регулацијата на емоциите
• Неможност за идентификација на емоциите
• Потешкотија да ја регулира телесната температура
• Потешкотија да разбере што му се зборува
• Физичка болка или болест
• Недостаток на сон 

Фази на аутистичното предизвикувачко однесување

Тригери - ова е фаза каде се наоѓа тригерот. Тригерот не секогаш е очигледен

1. Фаза на татнеж - ова е фазата каде што сеуште постои можност да се одбегне пркосот со помош на стратегии за справување
2. Губење на контрола - ова е фазата која претходи на пркосот
3. Пркос - ова е фазата кога пркосот започнува
4. Де-ескалација - е долга фаза, каде се намалува висината на вознемиреност
5. Закрепнување - во оваа фаза можно е да се чувствува вина 

Предупредувачки знаци на аутистичниот пркос

• Потреба за постојано уверување
• Потреба да се изолира
• Потешкотија со комуницирањето
• Промена во говорот, на пример: говори побрзо и побавно од вообичаено, нефлуентен говор
• Искажување на сензорна вознемиреност, како на пример:чувство дека сетилата се засилени, се чини дека собата станува се помала, затварање на ушите со рацете
• Трчање
• Чувство на потреба дека треба да се тргне од ситуацијата во која се наоѓа/ барање за напуштање на ситуацијата
• Потешкотија да се фокусира во извршувањето на одредена задача
• Измореност
• Губење на можноста да ги маскира аутистичните особини/ се повеќе се познаваат стереотипните аутистични карактеристики
• Изгледа вцрвенето (како да има осип)

Како да се спречи аутистичното предизвикувачко однесување?

• Водете евиденција на пркосите и препознајте ги тригерите
• Правете паузи пред да бидат потребни. Определете време за одмор по напорните периоди
• Регулација на сетилата колку што е можно повеќе. На пр. Користење на сензорни помагала или вршење сензорни активности
• Користење на визуелен распоред. Држење до рутината
• Најдете начини да ги идентификувате и регулирате емоциите. На пр. преку користење на емоционално тркало или техника на смирување
• Правење на план за пркосот, вклучувајќи ги предизвикувачите за пркосот и што може да се направи кога истиот ќе се појави
• Користење на техника за балансирање на енергија
• Доколку се чувствувате безбедно и удобно да го направите тоа, експериментирајте со разоткривање на аутистичните особини
• Користете разумни прилагодувања. Побарајте одредени предмети кои што можеби ќе ви требаат

Како да помогнете на аутистична личност која има пркос?

• Договорете план во случај на пркос . Однапред, прашајте го лицето дали има некои специфични тригери и помогнете му да ги избегне.
• Отстранете ги од околината . - Доколку околината е премногу гласна, предложете на личноста да се премести на помирно место, доколку се согласат на тоа.
• Користете тивок и смирен глас . Дадете и до знаење на личноста дека не го обвинувате за пркосот.
• Исполнете ги нивните сетилни потреби . Ова може да вклучува помагање во барање на играчки или слушалки со кои се пригушува бучавата
• Не ги допирајте . Ова понекогаш може да биде болно и да предизвика преоптоварување при појавата на пркосот.
• Дозволете аудитивна стимулација при правење звуци . Поттикнувањето и пуштањето на звуци може да биде начин да се регулираат. Не обидувајте се да ги спречите да го прават ова, освен ако не е штетно за нив.
• Дајте доволно време за опоравување. Пркосот може да биде исцрпувачки и да потрае подолг временски период за кој е потребно некое време за опоравување. Можеби нема да можат да направат ништо и можеби ќе сакаат да бидат опуштени додека закрепнуваат.
• Ако други луѓе се собираат наоколу или гледаат, замолете ги да се оддалечат и да си продолжат со својот ден.